Gister een grote stap gezet, opnieuw. Afspraak gemaakt bij de KvK. Op 4 oktober sta ik officieel ingeschreven. Leuk verjaardagscadeau voor mezelf. De afgelopen dagen bezig geweest met 'dingen die horen'. BTW administratie uitzoeken en voorbereiden. Boekhouding, Facturen, Algemene Voorwaarden, Privacy Statement. Voorwaarden voor een beroepsvereniging. Allerlei regels en wetten en plichten en rechten. Als ik iets doe, wil ik het goed doen,
binnen mijn onervaren vermogen. Het heeft twee kanten, dingen die horen.
Je doet wat iedereen doet, en je doet wat iedereen doet. Soms wil je dat, soms wil je dat niet. Soms kun je dat, soms kun je dat niet. Soms moet je dat, soms moet je dat niet. Dingen die horen. Hoe neem je jezelf daarin mee? Hoe raak je jezelf niet kwijt? Ik doe dat door te schrijven. Het is mijn manier om te ontdekken hoe ik
me verhoudt tot wat er is. Ik merk vanzelf wanneer ik iets opschrijf dat niet klopt voor mij. Dat is dan niet waar ik ben. Dingen die horen. Aan de ene kant is het ontzettend leuk en spannend en nieuw. Het is echt.
Ga ik dit echt allemaal doen? Wie had dat gedacht. Ja, ik ga het doen. Aan de andere kant is er natuurlijk
weerzin of weerstand. Moet dat echt zo? Waarom? Wat als je een fout maakt? Of het niet begrijpt? Niet ziet?
Vaak is dat mijn motivatie geweest om niet te doen wat hoort. Omdat ik het eng vond.
Vanochtend werd ik wakker met een baslijn in mijn hoofd. Was er zomaar. Muziek is voor mij vaak de ingang naar woorden. Woorden naar beleving. Beleving naar zijn. Muziek is voor mij taalloze zelfbeleving.
Die baslijn zocht ik op, omdat het voor mij voor het eerst meer dan één ding betekende;
je doet wat iedereen doet, en je doet wat iedereen doet. En 'iedereen' bestaat zelden. Het is een abstract verzamelconcept zonder al teveel empirische inhoud. Dus 'iedereen' ben je meestal zelf. Of je moet heel basaal gaan kijken; iedereen ademt, iedereen komt ergens vandaan, iedereen gaat dood. Meestal bedoelen we met 'iedereen' toch wat anders. Ik heb de afgelopen tijd een verzoening ervaren tussen de verschillende betekenissen van iedereen. Ik wil wel iedereen zijn. Beter dan niemand. Dingen doen die horen.
Doen dan maar.
Hier de baslijn:
(het is des te mooier als je ziet hoe die gemaakt wordt)